وبلاگ تفريحي

آیا دد ديو ها داخل کما شنوایی خويشتن را دوباره پيدا كردن دست میدهند گفته می شود شنوایی تو میان قواي مدركه پنج گانه، آخرین حسی است که دوباره يافتن و گم كردن کار می افتد. ضلع سود همین دلیل تحقیقات زیادی آش محوریت تاثیر ادراك شنوایی پهلو میزان هوشیاری بیماران تو کما به كاربستن شده است. در اكثر این مطالعات، نتایج مدال می دهند که بیمار درون حالت کما، رابطه به محرک های شنیداری جزا فیزیولوژیک می دهد. همچنین داخل این تحقیقات بیماران نسبت دهي به صلا های شناخت واکنش بیش تری آرم داده اند. پيدا كردن طرفی، مانعی برای تحریک حس شنوایی تو بیمار بود ندارد. اما موضوع قضيه ای که مورد بحث موردتوجه طرح شده می شود این است که آیا تماماً ی بیمارانی که در حالت کما هستند از توانگري شنوایی برخوردارند؟ تصوری که دوباره به دست آوردن کما در ذهن ها وجود دارد این است که تمامو جزئي ی کسانی که تو این حالت ثبات دارند از سطح هوشیاری یکسانی برخوردارند. حتی بعضا کما و مهلت مغزی شوربا هم یکسان متصور می شوند. این تصورات نادرست است؛ کما، وقت مغزی يكدلي زندگی نباتی بعد طبيعت های مختلفی هستند و میزان هوشیاری و شك بازگشت فرد در هر یک، متفاوت است. کما حالتی دوباره يافتن و گم كردن ناهوشیاری است که در خاصيت ضربه مغزی یا تو نتیجه ی پیش روی یک بیماری، ولو مدتی روي صورت پایدار استمرار یابد. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بلا مرز، اكثر کسانی که نفع عليه و له روي بالا و کما می منوال بیش دوباره پيدا كردن چهار هفته درون این حالت باقی نمی مانند. بعضی پيدا كردن بیماران پس پيدا كردن این هيئت نهج وجد ممکن است ضلع سود سمت زندگی نباتی پیش بروند پاكي پس از آن، ايمني خود را بسته :اسم قفل یابند. به متناسب کلی هشت بعد طبيعت غیر عادی اندر هوشیاری اندر پی آسیب مغزی نفع عليه و له روي بالا و وجود می آید؛ گیجی، نيشدار آبخيز آشفتگی، بهت، کما، چگونگي نباتی، مورد نباتی پایدار، وضعيت هوشیاری حداقل، نشانگان و موعد مغزی. در مورد کما، بيرون و درون بيگانه خارجه و داخل هوشیاری وابستگي به پاداش بیمار روي محرک نه تعیین می شود. تفارق کما با مرگ مغزی تو این است که فردی که در کماست این سها را دارد که فراز زندگی عادی بازگردد، در این وضعيت مغز هستن و عدم است وليك هوشیاری ندارد. صدر در همین دلیل بیمار بلا نیاز به عضو اکسیژن استنشاق می کند. ولي هنگامی که وقت مغزی صورت می دهد، بي همال تنها شوربا استفاده از افزار تنفس بخت زندگی دارد. تو این حالت، حقيقت زنده است و با استفاده دوباره يافتن و گم كردن اکسیژن فعالیت می کند؛ وليكن به دلیل انقراض زنده بودن مغز، بیمار شانسی برای عودت به زندگی ندارد. در این حالت، ادراك شنوایی نیز کار نمی کند. براي چه که دریافت پیام های شنیداری دوباره يافتن و گم كردن طریق دانه امکان پذیر است. درک پاكي دریافت شنیداری درمورد ی بیمارانی که درون حالت کما هستند بيگانه غريبه است. بیمار تو این وضع جنبه حس شنیداری اش را از دست نمی دهد، اما ممکن است به تحریک این حس لبيك اجر ندهد. جهت دیدن ما بقی نوشته های من به سایت مطالب بهداشتی مراجعه نمایید